Iedereen die in Spanje al eens een koffie bestelde, heeft het wel eens meegemaakt. Je hoopt op een lekker, flink bakkie troost maar krijgt een kleine espresso voorgeschoteld. In Málaga zijn er verschillende manieren om het zwarte goud te serveren. Weten hoe je je bakkie precies krijgt zoals jij het wilt? Lees het hier!
De koffiecultuur in Málaga is bijzonder. Ze vindt haar oorsprong begin 20e eeuw, de tijd dat het befaamde Café Central furore maakte op Plaza de la Constitución. Na de burgeroorlog was het niet evident dat bepaalde ingrediënten te verkrijgen waren. Koffie werd een duur en zeldzaam goed.
Om die reden ontstond er een ‘code’ om verschillende maten te bestellen. Later zou José Prado Crespo, de stichter van Café Central (dat pas in 2022 de deuren sloot), die code vereeuwigen. Sindsdien heeft men in Málaga een heel eigen taaltje om aan te duiden hoe men precies hun koffie wil. Hier heb je ze op een rijtje. Probeer maar eens uit wanneer je in de buurt bent. De meeste benamingen zijn overigens ook elders in Spanje bekend.
Café solo: zonder melk, sterk en bitter, in een klein kopje. Ideaal voor in de ochtend of na het eten.
Café largo: een café solo met één vinger aan melk.
Semilargo: 80% koffie en 20% melk.
Solo corto: een café solo, maar dan nog kleiner, geconcentreerder en heel sterk dus.
Mitad: half koffie en half melk.
Entre corto: meer melk dan koffie, het omgekeerde van de semilargo dus.
Corto: een bakkie gemaakt van 30% koffie en 70% melk. In Nederland bekend als een ‘verkeerd’.
Sombra: meer melk dan koffie, licht en zacht.
Nube (vertaald: een wolk): véél meer melk dan koffie, bijna wit en erg zoet. Vaak wordt er gecondenseerde melk gebruikt om deze variant te maken, waardoor het een heel zoet bakkie wordt.
No me lo ponga: een typisch Spaanse manier om te zeggen dat je helemaal niets wilt. No me lo ponga/pongo betekent zoveel als “ik neem het niet”.
