In het zuiden van Spanje, verscholen tussen de heuvels en olijfgaarden in de omgeving van Antequera in het achterland van de provincie Málaga, ligt een van de meest indrukwekkende overblijfselen uit de prehistorie: de dolmen van Menga.
Dit gigantische hunebed, opgetrokken uit enorme stenen die meer dan 150 ton wegen, is de stille getuige van de vindingrijkheid en toewijding van onze voorouders tijdens de jongere steentijd. Deze dolmen laat ons zien hoe men 3800 jaar voor Christus met enorm stenen wist te bouwen.
De dolmen van Menga dienen als grafmonument voor de – waarschijnlijk – elite van die tijd. Het staat op de UNESCO Werelderfgoedlijst vanwege de zorgvuldige constructie en imposante structuur.
De dolmen bestaat uit een lange gang en een eindkamer, opgebouwd uit reusachtige zandstenen blokken die met precisie geplaatst zijn. Het monument getuigt van vakmanschap èn doorzettingsvermogen van de bouwers.
Hoe de steentijdmensen er precies in slaagden om deze enorme stenen te verplaatsen en op te tillen, bleef lange tijd een mysterie.
Recent onderzoek heeft ontdekt dat de bouwers van de dolmen van Menga gebruikmaakten van een ingenieus touwsysteem. Door middel van een uitgebreid netwerk van touwen en katrollen konden ze de enorme rotsblokken optillen en manoeuvreren.
Een van de opmerkelijkste vondsten is dat men in staat was om een steen van maar liefst 150 ton te verplaatsen. Dit gewicht is vijf keer zo zwaar als de grootste steen die gebruikt werd bij de bouw van Stonehenge, een andere bekende megalithische site.
Het verplaatsen van zulke zware stenen was een enorme uitdaging voor de mensen in de steentijd. Ze hadden geen moderne machines of hefwerktuigen tot hun beschikking, dus moesten ze vertrouwen op pure mankracht en slimme technieken. Het is verbazingwekkend dat ze met alleen touwen, katrollen en spierkracht in staat waren om deze enorme rotsblokken te vervoeren. Het toont aan hoe inventief en vaardig deze mensen waren in het vinden van oplossingen voor complexe problemen.
Naast het touwsysteem hebben de archeologen ook ontdekt hoe de bouwers de stenen precies op hun plaats zetten. Ze maakten gebruik van een reeks heuvels en aarden hellingen om de stenen geleidelijk op te tillen en in de juiste positie te manoeuvreren.
- Eerst werden de stenen over een afstand van enkele kilometers naar de bouwplaats gerold.
- Vervolgens werden ze met behulp van touwen en heuvels opgetild tot de gewenste hoogte.
- Tenslotte werden ze met precisie in de juiste positie gemanoeuvreerd om de structuur van de dolmen te vormen.
Hoewel de precieze betekenis van de dolmen van Menga nog steeds onderwerp van discussie is, zijn er aanwijzingen dat het diende als een grafmonument voor de elite van de toenmalige samenleving. In de eindkamer van de dolmen zijn namelijk talloze skeletten en grafgiften gevonden, wat wijst op een funeraire functie.
De omvang en de nauwkeurige constructie suggereren dat het destijds al een monumentale status had voor de gemeenschap. De ligging op een heuvel maakte het een opvallende plek in het landschap.
Het is duidelijk dat de dolmen van Menga veel meer was dan alleen een graf. Het was een symbool van macht, status en culturele identiteit voor de mensen die het bouwden. Als u toch in Antequera bent, sla dan El Torcal niet over.
Antequera is een van Taha’s favoriete steden, kom zelf van deze fantastische plek genieten!
